یک فوق تخصص بیماری‌های ریه گفت: علائم عمده بیماری‌های مزمن ریوی در افراد مبتلا عبارتند از تنگی نفس، سرفه، دفع خلط و احساس و شنیدن خس خس هنگام تنفس.

دکتر رستم یزدانی در رابطه با بیماری‌های انسدادی مزمن ریوی اظهار کرد: برونشیت مزمن یکی از انواع شناخته شده این دسته از بیماری های ریوی است که با ایجاد التهاب مزمن مجاری هوایی کوچک یعنی برونش‌ها باعث انسداد پیش رونده و غیر قابل برگشت مجاری هوایی می‌شوند.
وی افزود: این بیماری به طور متوسط حدود پنج در صد از افراد جامعه را درگیر کرده و در حال حاضر در بسیاری از کشور ها سومین علت مرگ و گیر محسوب می‌شود و در بسیاری از کشورها نیز میزان ابتلا، مرگ و میر و از کارافتادگی ناشی از آن در حال افزایش است؛ به طوریکه با صنعتی‌تر شدن جوامع و شهری‌تر شدن زندگی انسان‌ها، بروز این بیماری نیز به صورت روزافزون رو به افزایش است.
یزدانی بیان کرد: در بسیاری از کشورهای جهان سهم عمده از هزینه های بهداشتی کشور صرف تشخیص، درمان، نگهداری و بازتوانی این بیماران می‌شود؛ این در حالی است که این بیماری جزو بیماری‌های قابل پیشگیری است.
این فوق تخصص بیماری‌های ریه بیان کرد: گرچه شایع‌ترین علت ابتلا به این بیماری‌ها مصرف سیگار است و بیش از ۸۵ درصد مبتلایان به بیماری‌های انسدادی مزمن ریه، سیگاری بوده یا سابقه مصرف سیگار را دارند، اما عوامل دیگری مثل تماس‌های شغلی به خصوص تماس با ذرات ذغال (چه در کسانی که در معادن ذغال سنگ فعالیت داشته و چه کسانی که برای پخت و پز و نانوایی از چوب و ذغال استفاده می کرده اند)، آلودگی هوا، عفونت های دوران کودکی، کشاورزی و تماس با گرد و غبار، سابقه ابتلا به آسم و بعضی بیماری های ژنتیکی زمینه ساز ابتلا به این نوع بیماری می شوند.

وی گفت: در مورد مصرف سیگار باید ذکر کرد که در هر فرد طبیعی بیشترین حجم ریه ها در حدود سن ۲۵ سالگی بدست می آید و از آن به بعد هر ساله تقریبا ۳۰ تا ۳۵ میلی لیتر از حجم ریه به طور طبیعی کاسته می‌شود ولی با مصرف سیگار این کاهش حجم به سه تا چهار برابر افزایش می یابد و با توجه به اینکه سلول های ریوی از سنین کودکی قدرت تکثیر خود را از دست می‌دهند، امکان جبران حجم از دست رفته وجود نخواهد داشت.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان با اشاره به علائم عمده بیماری‌های مزمن ریوی در افراد مبتلا افزود: تنگی نفس، سرفه، دفع خلط و احساس و شنیدن خس خس هنگام تنفس از جمله این علائم هستند و این بیماری‌ها از علل شایع خلط خونی بوده و در صورت عدم درمان مناسب باعث افزایش فشار بر روی قلب شده و به مرور زمان باعث نارسایی قلبی و در نتیجه تورم اندام، احساس پری شکم و تجمع مایع در حفره شکمی می‌شوند.
وی همچنین یادآور شد: این بیماری‌ها حتی بدون در نظر گرفتن سابقه مصرف سیگار، شانس ابتلا به سرطان های ریه را به شدت افزایش داده و با پیشرفت بیماری و کاهش اکسیژن خون، شانس بیماری‌های قلبی عروقی را نیز بیشتر می کنند؛ به طوریکه شایع ترین علت مرگ در این بیماران سکته قلبی است.
این فوق تخصص بیماری های ریه گفت: جهت تشخیص بیماری های انسدادی مزمن ریه انجام تست های ریوی، انداره گیری حجم های ریوی و اثبات وجود انسداد غیر قابل برگشت در مجاری تنفسی در کنار شرح حال و معاینه بالینی منطبق با بیماری کافی است. در درمان این بیماران نکته حائز اهمیت این است که تنها دو مورد به صورت مستقیم باعث افزایش طول عمر بیماران می‌شود؛ نخست قطع مصرف سیگار و سپس دریافت مداوم اکسیژن در صورت نیاز.
وی ادامه داد: مصرف مداوم اکسیژن علاوه بر تاثیر بر روی طول عمر بیماران، دفعات بستری بیمار در بیمارستان، احتمال بستری در بخش مراقبت‌های ویژه و نیاز بیمار به دارو های استنشاقی را کاهش می‌دهد. همچنین مصرف منطقی و مناسب اکسیژن هیچ گونه عارضه شناخته شده ای برای بیماران ندارد.

یزدانی همچنین تصریح کرد: باید یادآور شد با وجود اینکه قطع مصرف سیگار باعث برگشت کامل حجم ریه از دست رفته نمی‌شود، ولی سرعت افت حجم ریه به صورت مشخص کاهش یافته و پاسخ به درمان و کنترل علائم را بیشتر می‌کند.
این فوق تخصص بیماری های ریه ادامه داد: بیماران مبتلا به بیماری های مزمن ریوی باید جهت کم کردن عفونت های ریوی سالانه واکسن آنفلوانزا و همچنین واکسن مربوط به ذات الریه را نیز حداقل در یک نوبت دریافت کنند.
یزدانی در پایان خاطرنشان کرد: در حال حاضر با توجه به وجود داروهای استشاقی موثر اغلب بیماران نیاز به دریافت داروهای خوراکی و سیستمیک ندارند، همچنین اقداماتی که به عنوان بازتوانی ریه درنظر گرفته می شوند مثل ورزش و فعالیت های بدنی، تغذیه و حمایت های روانی به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک بسزایی خواهد کرد.

منبع:سلمت نیوز

ویتامین ب۱۲ (B12)، ویتامین انرژی است. این ویتامین به ساخت دی.ان.ای، عصب‌ها و سلول‌های خونی کمک می‌کند و برای داشتن مغز و سیستم ایمنی سالم ضروری است. بدون ویتامین ب۱۲، متابولیسم بدن ما به خوبی کار نمی‌کند. اما ب۱۲ مانند دیگر ویتامین‌ها نیست و فقط در محصولات حیوانی مانند تخم‌مرغ، گوشت، صدف‌دریایی و لبنیات یافت می‌شود. دکتر «مگی مون» متخصص تغذیه می‌گوید: «بیشتر از ۱۵ درصد از افراد، به اندازه‌ی کافی ویتامین ب۱۲ دریافت نمی‌کنند. این افراد به احتمال زیاد گیاه‌خوار هستند، بیماری سیلاک یا دیگر مشکلات گوارشی دارند و یا اینکه بالاتر از ۵۰ سال دارند.» علائم کمبود ویتامین ب۱۲ شامل خستگی، تپش قلب، آشفتگی روانی و غیره هستند. در این مقاله، می‌خواهیم ۲۱ حقیقت مهم درباره‌ٰی کمبود ویتامین ب۱۲ را توضیح و درمان‌هایی برای آن پیشنهاد دهیم

خطر کمبود ویتامین ب۱۲ گیاهخواران را تهدید می‌کند

ویتامین ب۱۲ به طور طبیعی در محصولات حیوانی یافت می‌شود، پس اگر رژیم غذایی شما از محصولات گیاهی مانند میوه‌‌ها و سبزیجات، حبوبات و سویا تشکیل شده، در معرض خطر کمبود این ویتامین قرار دارید. دکتر «استفانی میدلبِرگ» (Stephanie Middleberg) متخصص تغذیه در نیویورک، توصیه می‌کند گیاه‌خوارانی که تخم‌مرغ و لبنیات مصرف می‌کنند، حداقل روزی یک بار، هر دویِ این گروه‌های غذایی را در رژیم غذایی خود جای دهند. وِگان‌ها که هیچ نوع محصول حیوانی اعم از تخم‌مرغ و لبنیات و عسل نمی‌خورند، باید حتما قرص‌های مکمل ویتامین ب۱۲ یا غذاهایی را که با این ویتامین غنی شده‌اند، مصرف کنند. از غذاهایی که با ویتامین ب۱۲ غنی شده‌اند می‌توان به شیرهای غیرلبنی، غلات صبحانه و جایگزین‌های گوشت اشاره کرد، البته همه‌ی آنها الزاما با این ویتامین غنی نشده‌اند، پس حتما به برچسب غذایی آنها دقت کنید

افراد بالای ۵۰ سال هم در معرض خطر هستد

با افزایش سن، معده اسید کمتری ترشح می‌کند و اسید معده برای جذب ویتامین ب۱۲ حیاتی است. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا تخمین می‌زند که تقریبا یک نفر از هر ۳۱ فردِ بالای ۵۰ سال با کمبود این ویتامین مواجه است. «میدلبرگ» می‌گوید: «افراد مسن معمولا اشتهای کمتری دارند و کمتر غذا می‌خورند و احتمال دارد دارو هم مصرف کنند (مثل داروهای سوزش معده)، که این داروها به نوبه‌ی خود میزان ترشح اسید معده را بیش از پیش در این افراد کاهش می‌دهند.» در حقیقت، خیلی از افراد مسن، قابلیت جذب ویتامین ب۱۲ از منابع غذایی را کاملا از دست می‌دهند و باید حتما از مکمل‌های دارویی استفاده کنند، اگر باز هم مشکل کمبود این ویتامین در آنها حل نشود، باید از طریق تزریق وریدی این ویتامین را دریافت کنند.

علائم اولیه‌ی کمبود ب۱۲، ضعف و خستگی است

بی‌دلیل نیست که نام مستعار این ویتامین، ویتامین انرژی است. کمبود دریافت ویتامین ب۱۲ در تولید گلوبول‌های قرمز خون اختلال ایجاد می‌کند و تعدادی از علائم اولیه‌ی آن، احساس خستگی، ضعف و گیجی است. مشکل اینجا است که این علائم خیلی مبهم هستند و همه‌ی افراد آنها را به یک شکل تجربه نمی‌کنند و به این دلیل که این علائم را می‌توان به عوامل مختلفی نسبت داد، بیشتر افراد به آزمایش دادن فکر نمی‌کنند. اگر این علائم هفته‌ها باقی بمانند، بهتر است به دکتر مراجعه کنید و آزمایش بدهید

داروهای سوزش معده می‌توانند باعث کمبود ویتامین ب۱۲ شوند

بعضی از داروهای معده، تولید اسید معده را که برای جذب ویتامین ب۱۲ بسیار مهم است، متوقف می‌کنند. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۳ در مجله‌ی انجمن پزشکی آمریکا به چاپ رسید این موضوع را ثابت می‌کند. محققان به این نتیجه رسیده‌اند که استفاده از داروهای موسوم به مهار‌کننده‌های پروتون پامپ (مانند پریلوسِک (Prilosec ) و نکسیوم (Nexium))، به مدت بیشتر از دو سال، ۶۵ درصد خطر کمبود ویتامین ب۱۲ را افزایش می‌دهد و استفاده‌ی دو سال یا بیشتر از داروهایی که گیرنده‌های هیستامین را مسدود می‌کنند (مانند پِپسید (Pepcid) و زانتاک (Zantac))، احتمال کمبود این ویتامین را ۲۵ درصد افزایش می‌دهند. اگر به طور منظم از این داروها استفاده می‌کنید، با پزشک خود درباره‌ی اقداماتی که برای مراقبت از خودتان می‌توانید انجام دهید، مشورت کنید.

ممکن است کمبود ب۱۲ با زوال عقل اشتباه گرفته شود

علائم کمبود ویتامین ب۱۲ گاهی شبیه علائم بیماری زوال عقل هستند. علائمی مانند فراموشی، فقدان آگاهی و ناتوانی در تفکرِ منطقی، در هر دو بیماری دیده می‌شوند. تشخیص بین زوال عقل و کمبود ویتامین ب۱۲ گاهی دشوار است، خصوصا به این دلیل که افراد مسن در معرض ابتلا به هر دو قرار دارند و اغلب، این دو بیماری با هم تداخل پیدا می‌کنند. ۷۵ تا ۹۰ درصد از افرادی که کمبود ب۱۲ دارند، دچار بیماری‌های عصبی مانند زوال عقل هم هستند. البته وقتی کمبود ویتامین ب۱۲ در افراد جوان هم اتفاق می‌افتد، باز هم به زوال عقل شباهت دارد. و معمولا متخصصان نمی‌توانند به راحتی این دو بیماری را تشخیص دهند و بهتر است بیمارانی که مشکلات شناختی دارند، حتما آزمایش کمبود ویتامین ب۱۲ بدهند

مصرف قرص‌های ضد‌بارداری شما را مستعد کمبود ب۱۲ می‌کند

دکتر «میدلبرگ» می‌گوید: «جذب ویتامین ب۱۲ در زنانی که برای مدت طولانی از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنند، مشکل می‌شود.» تحقیقات نشان می‌دهد قرص‌هایی که استروژن بالایی دارند، ارتباط بیشتری با ب۱۲ دارند و کمبود فولات (فولیک اسید و ویتامین ب۶) هم ثابت می‌کند که استروژن موجود در این قرص‌ها مانع جذب این ویتامین‌ها می‌شود. پس اگر شما از قرص‌های جلوگیری از بارداری استفاده می‌کنید، حتما با پزشک خود درباره‌ی مصرف مکمل‌های ب۱۲ مشورت کنید

گوشت و ماهی سرشار از ویتامین ب۱۲ هستند

بنا بر تحقیقات موسسه‌ی ملی سلامت آمریکا، جگر گاو و صدف خوراکی بیشترین مقدار ویتامین ب۱۲ را دارند. اگر هیچ کدام از این مواد غذایی را دوست ندارید، گزینه‌های دیگری هم وجود دارند. گوشت گاو، بوقلمون، صدف‌دریایی، مرغ و ماهی سالمون هم سرشار از این ویتامین هستند. یک وعده از هر کدام می‌تواند صددرصد نیاز توصیه شده‌ی روزانه به این ویتامین را برآورده کند (این نیاز در مردان و زنان بالای ۱۴ سال ۲.۴ میکروگرم و ۲.۶ تا ۲.۸ میکروگرم برای زنان باردار و شیرده است). تخم‌مرغ با داشتن ۰.۶ میکروگرم به ازای هر عدد و شیر کم‌چرب به ازای هر فنجان ۱.۲ میکروگرم، هم منابع خوبی هستند

کمبود ب۱۲ ممکن است باعث شود نتیجه‌ی آزمایش پاپ اسمیر به اشتباه مثبت نشان داده شود

کمبود ویتامین ب۱۲ حتی بر روی آزمایش پاپ اسمیر یا تست سرطان دهانه‌ی رحم هم تأثیر می‌گذارد. مطابق تحقیقات مؤسسه‌ی ملی سلامت، میزان کم ویتامین ب۱۲، ظاهر سلول‌های گردن رحم را تغییر می‌دهد و باعثِ مثبت شدن آزمایش سرطان دهانه‌ی رحم می‌شود.

کمبود ب۱۲ در کم‌خونیِ پرنیشیوز موثر است

کم‌خونی پرنیشیوز نوعی کم‌خونی است که از کمبود ویتامین ب۱۲ ناشی می‌شود. پرنیشیوز در زبان لاتین به معنی خطرناک است، و به این دلیل به این نام خوانده می‌شود چون در گذشته این بیماری منجر به مرگ می‌شد. این بیماری، کمبود گلوبول‌های قرمز خون است و زمانی رخ می‌دهد که معده پروتئینی به نام فاکتور داخلی را که به جذب ویتامین ب۱۲ در روده‌ها کمک می‌کند، به اندازه‌ی کافی تولید نمی‌کند. کم‌خونی پرنیشیونز می‌تواند نتیجه‌ی واکنش دستگاه دفاعی بدن علیه سلول‌های خودی باشد که باعث تخریب سلول‌های دیواره‌ی معده می‌شود یا به دلیل مشکلی در پُرزهای دیواره‌ی معده یا حتی به دلایل ارثی باشد. راه درمان این بیماری مصرف مکمل‌های ب۱۲ است که با ویتامین‌های دیگر ترکیب شده باشند

تشخیص کمبود ویتامین ب۱۲ مشکل است

دکتر «میدلبرگ» می‌گوید: «به این دلیل که بدن می‌تواند ویتامین ب۱۲ را به مدت سه تا پنج سال ذخیره کند، علائم ابتدایی معمولا به تدریج دیده می‌شوند و احتمال اینکه متوجه آنها شوید کم است. بعد از علائم ابتدایی مانند خستگی و ضعف، علائم پیشرفته‌تری مانند کرختی، مور مور شدن اندام‌ها، افسردگی، پارانویا (اختلال روانی که فرد همه را دشمن تصور می‌کند) و حتی توهم ظاهر می‌شوند. این علائم متنوع هستند و در همه‌ی افراد به یک شکل دیده نمی‌شوند، بنابراین تشخیص بیماری مشکل است. اینکه کدام علائم بروز می‌کنند به این بستگی دارد که کمبود ب۱۲ به چه دلیل به وجود آمده باشد. مثلا، اگر خوب جذب نشدن دلیل این مشکل باشد، علائم به تدریج ظاهر می‌شوند چون به هر حال مقدار کمی از این ویتامین جذب می‌شود، ولی اگر دلیل آن، عدم مصرف محصولات حیوانی باشد علائم خیلی سریع خودشان را نشان می‌دهند.

تنها راه تأیید کمبود ب۱۲ آزمایش خون است

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا، میزان کمتر از ۲۰۰ پیکوگرم در هر میلیمتر خون را به عنوان کمبود ویتامین‌ ب۱۲ اعلام کرده است. «مون» می‌گوید: «آزمایش‌های خون معمولا دقیق هستند، اما بعضی از سرطان‌ها، استفاده از قرص‌های ضدبارداری، کمبود اسید فولیک و بارداری ممکن است به اشتباه نتیجه‌ی آزمایش را مثبت نشان دهند. همچنین در افرادی که بیماری‌های مربوط به کبد دارند، کلیه‌های‌شان به خوبی کار نمی‌کنند یا اختلالات خاصی در سلول‌های خونی‌شان دارند، ممکن است نتیجه‌ی این آزمایش به اشتباه منفی نشان داده شود.» پزشک عمومی شما می‌تواند در مورد نتیجه‌ی آزمایش به شما کمک کند.

کمبود ب۱۲ به مشکلات سیستم ایمنی مرتبط است

ب۱۲ نقش مهمی در تولید گلوبول‌های سفید دارد و گلوبول‌های سفید برای سیستم ایمنی بدن حیاتی هستند. کمبود ویتامین ب۱۲ نه تنها سیستم ایمنی بدن را ضعیف می‌کند، بلکه بعضی از اختلالات سیستم ایمنی نیز می‌توانند باعث به وجود آمدن کمبود این ویتامین بشوند. مثلا، بیماری گریوز که نوعی پرکاری تیروئید است می‌تواند باعث به وجود آمدن کم‌خونی پرنیشیوز شود که آن هم به نوبه‌ی خود منجر به کمبود ویتامین ب۱۲ می‌شود.

مشکلات گوارشی می‌توانند موجب کمبود ب۱۲ شوند

به این دلیل که مشکلات گوارشی جذب ویتامین ب۱۲ را با مشکل مواجه می‌کنند، افرادی که بیماری‌های معده یا گوارشی دارند، بیشتر در معرض خطر هستند. دکتر میدلبرگ می‌گوید: «افرادی که دچار بیماری‌های مربوط به معده و روده، مانند التهاب روده‌ی بزرگ، بیماری کرون (نوعی التهاب دیواره‌ی روده) یا بیماری التهاب روده‌ی کوچک هستند، ریسک کمبود ب۱۲ در آنها بیشتر دیده می‌شود.» افرادی که از سیلاک رنج می‌برند نیز ممکن است با جذب ب۱۲ مشکل داشته باشند. اگر شما هر کدام از این بیماری‌ها را دارید، حتما با پزشک خود درباره‌ی مصرف مکمل‌های دارویی یا تزریق ب۱۲ مشورت کنید. از آنجا که حتی مصرف خوراکیِ بالاترین دُوز ب۱۲ نمی‌تواند به خوبی در بدن شما جذب شود، بهترین راهِ دریافت آن، تزریق است.

ممکن است بعد از جراحیِ کاهش وزن به کمبود ب۱۲ دچار شوید

دکتر «مون» می‌گوید: «بعضی از جراحی‌هایی که بر روی سیستم گوارشی انجام می‌گیرند، مانند جراحی مجاری معده، جذب ب۱۲ را سخت‌تر می‌کند.» یکی از دلایل آن به کاهش توانایی بدن در جذب غذا مربوط می‌شود. همچنین پایین بودن میزان عامل داخلی، که همانطور که گفتیم پروتئینی است که به بدن در جذب ب۱۲ کمک می‌کند، نیز در این موضوع مؤثر است. مشکل جذب می‌تواند یک مشکل دائمی باشد و افرادی که جراحی‌های مجاری معده انجام می‌دهند باید تا آخر عمر مکمل‌های ب۱۲ مصرف کنند.

کمبود ب۱۲ باعث سوزش در اندام‌ها، ضعف و مشکلات تعادلی می‌شود

تخلیه شدن ذخایر بدن از ب۱۲ باعث آسیب رسیدن به عصب‌ها می‌شود. سوزن سوزن شدن دست‌ها و پاها، لرزش در حرکات بدن و راه رفتن نامتعادل، عواقب کمبود طولانی‌مدت ویتامین ب۱۲ هستند. مانند دیگر علائم این بیماری، اینها هم می‌توانند دلایل دیگری داشته باشند که از آن جمله می‌توان به کهولت سن اشاره کرد. تنها راه اطمینان یافتن، انجام آزمایش خون و مشورت با پزشک است.

کودکان هم ممکن است دچار آن شوند

در نوزادان کمبود ب۱۲ جدی است و می‌تواند علائمی مانند کم‌خونی، مشکلات حرکتی و مشکل در مراحل رشد را به وجود بیاورد که می‌توانند خطرناک باشند. کمبود ویتامین ب۱۲ در کودکان به ندرت دیده می‌شود، اما در کودکانی که مادران‌شان در دوره‌ی بارداری محصولات حیوانی به اندازه‌ی کافی مصرف نکرده‌اند یا مادران شیردهی که گیاه‌خوار هستند دیده می‌شود. مصرف مکمل‌های ب۱۲ در مادران و همچنین غذاهای غنی شده با ب۱۲ در دوارن بارداری و شیردهی می‌تواند مفید باشد.

رنگ‌پریدگی، زبان درد و آفت دهان از علائم ملموس کمبود ب۱۲ هستند

رنگ‌پریدگی، زبان قرمز، ملتهب و دردناک و آفت‌های دهانی از علائم ملموس کمبود ب۱۲ هستند. این علائم که به دلیل تغییراتی که کمبود این ویتامین در جریان خون ایجاد می‌کند رخ می‌دهند، می‌توانند سال‌ها بعد از تخلیه‌ی ذخائر بدن از این ویتامین دیده شوند. یکی دیگر از علائمی که به خون مربوط می‌شود، تپش قلب است. گاهی زود کبود شدن پوست هم نشانه‌ی کمبود مزمن این ویتامین است. اما این علائم در همه‌ی بیمارانی که کمبود ب۱۲ دارند بروز نمی‌کنند و یا اینکه به آرامی خودشان را نشان می‌دهند و تشخیص‌شان مشکل است.

کمبود ب۱۲ می‌تواند موجب آسیب‌های ماندگار شود

کمبود ویتامین ب۱۲ اگر سال‌ها باقی بماند، باعث آسیب‌های عصبی برگشت‌ناپذیر، مانند از دست دادن حافظه، فقدان آگاهی و ناتوانی در تمرکز خواهد شد. از دیگر عوارض جانبی می‌توان به آسیب‌های عصبی، بی‌خوابی، اختلال نعوذ و حتی اختلالات روده و مثانه اشاره کرد. دکتر «مون» معتقد است که اگر کمبود این ویتامین زود تشخیص داده و درمان شود خیلی از این علائم بهبود پیدا خواهندکرد.

ویتامین ب۱۲ هیچ‌گاه به حد افراط نمی‌رسد

برخلاف ویتامین‌هایی که محلول در چربی هستند و ممکن است در بدن‌ انباشته شده و عوارض جانبی داشته باشند، ب۱۲ به این دلیل که محلول در آب است فقط به اندازه‌ی نیاز بدن جذب می‌شود و مقادیر اضافه‌ی آن به همراه ادرار دفع می‌شود. این برای کسانی که می‌خواهند ذخایر بدن‌شان را از این ویتامین پر کنند ولی نگران مصرف زیاد آن هستند، خبر خوبی است. اما دقت کنید که اگر در یک وعده مقدار زیادی ویتامین ب۱۲ مصرف کنید، مبتلا به بیرون‌روی و خارش خواهید شد. اگر پزشک، مکمل دارویی برای شما تجویز کرده، حتما برچسب روی دارو را مطالعه کنید و فقط به مقداری که پزشک‌تان توصیه کرده مصرف کنید.